Προσοχή!
Ακολουθεί σεντόνι διπλόφαρδο:
Από χορηγούμενη διαφήμιση που
επανειλημμένα μου εμφανίζεται στο φατσομπούκι, για κάποιο κολέγιο:
"94% των Αποφοίτων μας Εργάζονται!"
Το γράμμα "Α" κεφαλαίο, να δίνει "κύρος"
στην ιδιότητα του απόφοιτου που δεν θα είναι ένας απόφοιτος με το "α"
μικρό όπως όλοι οι υπόλοιποι μπας-κλας πτυχιούχοι, αλλά με το "Άλφα"
ΚΕΦΑΛΑΙΟ.
Υπονοείται βέβαια και η «σοβαρότητα» της δουλειάς που κάνουν
στο κολλέγιο, αφού να, δες, έχουν και στατιστικά στοιχεία καταγεγραμμένα,
μετρημένα, σταθμισμένα. Ενώ στα άλλα σχολεία και σχολές δεν ξέρουν καν πόσοι
φοιτούν και πόσοι εργάζονται.
Επιπρόσθετα το γράμμα "Ε" στο
"Εργάζονται".
Κεφαλαίο και αυτό, για να δώσει έμφαση, να σου περάσει το
μήνυμα πως σαν Απόφοιτους (με το "Α" κεφαλαίο), θα καταφέρεις αυτό
που αλλού δεν το καταφέρνουν. Θα Εργάζεσαι (με κεφαλαίο το "Ε").
Το κερασάκι στην τούρτα είναι το θαυμαστικό στο τέλος.
Για έμφαση βέβαια, αλλά έχω την αίσθηση πως ίσως και να τους
κάνει και χαλάστρα και να γυρνάει μπούμερανγκ, αφού από μια άλλη ματιά, πιθανά
μπορεί να δείχνει και έκπληξη, να σημαίνει δηλαδή πως ούτε οι ίδιοι δεν το
πίστευαν αυτό το ποσοστό. (Θα μου πεις, πόσοι θα τα προσέξουν αυτά… Αυτό είναι
άλλη ανάρτηση, δεν είναι της στιγμής…)
Κάνεις λοιπόν "κλικ" για να δεις τι λέει ρε παιδί
μου και πέφτεις σε μια πολύ λιτή ιστοσελίδα (που επιπρόσθετα είναι μόνο στο
αγγλικά) και διαφημίζει ένα πρόγραμμα ΜΒΑ (Master in Business Administration),
δίνοντας ένα τηλέφωνο και μια φόρμα για "appointment". Έμμεση
προσθήκη κύρους δηλαδή, αφού δείχνει αφενός «προσωπική» επαφή, αφετέρου «σοβαρότητα»,
μιας και δεν πας και ανοίγεις την πόρτα και μπουκάρεις χύμα στο κύμα, αλλά με «appointment».
Θα μου πεις, ε και;;
Εδώ γίνεται της μουρλής, εσένα μια ιντερνετική διαφήμιση σε
πείραξε; Που δεν είναι και η χειρότερη στην τελική.
Στο κάτω κάτω, πελάτες ψάχνει το κολέγιο, διαφήμιση θα
κάνει, που είναι το άσχημο;
Ε, αυτή μου σκάει στα μούτρα τελευταία, αυτή σχολιάζω.
Απλά,
τον τελευταίο καιρό, έχω αρχίσει και ενοχλούμαι, αισθητικά κυρίως αλλά και
συνειδησιακά, με τις δήθεν (ή και πραγματικά αν το θέλεις) "έξυπνες"
τακτικές διαφήμισης και γενικότερα με το "ύφος" και την «άποψη» που
θέλουν να περνάνε οι μαρκετινίστες και οι διαφημιστές, με τις πονηρές και πραγματικά επιστημονικές τεχνικές που
χρησιμοποιούν, για να πετύχουν τον στόχο τους, την αύξηση δηλαδή της πελατείας
και των πωλήσεων τους.
Περισσότερο όμως, με θλίβει που υπάρχει κόσμος (νέος κόσμος,
έξυπνος σε άλλα πράγματα κόσμος) που όμως κατεβάζει αμάσητο ότι του
σερβιριστεί. Είτε είναι το «έξυπνο λάστιχο», είτε εκείνο το θαυματουργό μαντζούνι
που θα του κάνει τον οργανισμό λαμπίκο και θα του μεγαλώσει και το πουλί του, είτε
το γαμάτο κινητό που θα του δώσει αξία και θα τον κάνει υπεράνθρωπο χιπστερά
που τηλεμεταφέρεται με το απαλό του πάτημα σε μια touch screen από
το Κουκάκι στις Μαλδίβες και τούμπαλιν. Και κάποιοι μάγκες κερδίζουν χρήματα
στην πλάτη ανυποψίαστων, αγαθών και απαίδευτων.
Γιατί αν το έχεις ξεχάσει ή αν δεν στο ομολόγησε ποτέ κανείς,
αυτός είναι ΠΑΝΤΑ ο στόχος και όχι να σου «προσφέρουν», να σε «βοηθήσουν», να
κάνουν «κοινωνική παρέμβαση και υποστήριξη».
Χεστήκανε γι΄αυτά, αν στο τέλος της μέρας δεν κερδίζουν από
αυτά.
Το ΚΕΡΔΟΣ τους ενδιαφέρει και μόνο αυτό.
Και γι’ αυτό έχουν αναπτύξει απίστευτα έξυπνες και
«ακαταμάχητες» τεχνικές, (μέχρι και ολόκληρη «επιστήμη» - δες Neuromarketing) για να διεκδικήσουν το
καλύτερο «positioning» στο
συνειδητό αλλά κυρίως στο ασυνείδητό του -εν δυνάμει- πελάτη. Να κερδίζουν
δηλαδή όσο το δυνατόν περισσότερο και από περισσότερους επιζητούν, αλλά η
«μαγκιά» έγκειται στο να ΘΕΛΕΙΣ ΕΣΥ Ο ΙΔΙΟΣ να τους βοηθήσεις να κερδίζουν…)
Γκρίνιες πάλι θα πεις και θα έχεις και ένα δίκιο, αλλά δες
το κι αλλιώς, ανάγκες έχουμε, ιντερνετ διαθέτουμε, χρόνο έχουμε, λεφτά δεν
έχουμε, οπότε, είτε είμαι απλά άλλος ένας παράξενος και εσύ ο άτυχος που
έσκασες πάνω σε ετούτη την ανάρτηση, είτε το παίζω πονηρά και περιμένω μπας και
μου κάνει κι εμένα καμιά πρόταση καμία διαφημιστική εταιρία να βγάλω κανένα «μαύρο»
φράγκο (θα μου πεις, εδώ δεν πληρώνουν τους πιτσιρικάδες που τους λιώνουν στα
δεκαπεντάωρα, σιγά μην πληρώσουν "σιτεμένο", σωστό κι αυτό…), είτε προσπαθώ κι εγώ να "επικοινωνήσω"
στα social media.
Κι όπως λέει και μια άλλη διαφήμιση που δείχνει κινητά να
χτυπάνε και πιτσιρικάδες να αρχίζουν να πηδάνε και να τρέχουν λες και τους
έχουν βάλει νέφτι στον πισινό, για να συναντηθούν σε ένα σταυροδρόμι και να
χοροπηδάνε εκστασιασμένοι που "έφτασαν" στους «άλλους» (πρώτοι ή όχι
δεν έχει σημασία, αρκεί που είναι εκεί που είναι και οι άλλοι), όπως λέει
λοιπόν η διαφήμιση εκείνη:
"Γιατί επικοινωνία δεν είναι μόνο τα κινητά. Είναι τα
συναισθήματα, οι εμπειρίες, τα κολλήματα, οι ιδέες. Κι όλα αυτά υπάρχουν, μόνο
όταν τα μοιράζεσαι, αλλιώς, δεν υπήρξαν ποτέ!"
Αφού λοιπόν έχω αυτό το "κόλλημα" και δεν
μοιράζομαι πατουσίτσες, γατάκια, ηλιοβασιλέματα, φοβερές παραλίες ή άδεια
μπουκάλια μπύρας, αφού δεν έρχονται στην Ελλάδα για συναυλίες οι Van Halen, οι
Journey, ο Eric Johnson, o Eric Clapton, o Steve Winwood, οι Toto και
τόσοι άλλοι αγαπημένοι, αφού κουράστηκα να διαβάζω διάφορα βιβλία αυτές τις
ημέρες, βγάζω κι εγώ τα απωθημένα μου και τα «κολλήματά» μου, «επικοινωνώντας»
την γκρίνια μου.
Και έχει και σήμερα εκλογές, οπότε δένει και το γλυκό της «κριτικής
στάσης και ανάλυσης» καλύτερα, μιας και θα αναστενάξει το φατσομπούκι και το
τουίτερ και μπορεί να τσιμπήσω και κανένα like παραπάνω να φτιάξω διάθεση, να γίνω επιτέλους
κάποιος, έστω κι αν είναι μόνο για μερικά νανοσεκόντς…
Ά, να μην ξεχάσω: έχει ξανά τζακ ποτ στο τζόκερ.
Βοήθα επιτέλους εκείνον τον έρμο τον ανιψιό στην διαφήμιση να
κερδίσει τα φράγκα που δεν του πεθαίνει κι ο θείος να τον κληρονομήσει.
Κι αν στην τελική δεν τα κερδίσει αυτός, όλο και κάποιος άλλος
ανιψιός θα τα μαζέψει και θα χαρεί με τα λεφτά σου.
Ο τζόγος σου θα έχει επιτελέσει κοινωνικό έργο…
