Διανυκτέρευση [Tides From Nebula - Aura (2009)]

Το έξω θα ήταν μια διέξοδος ίσως
Επειδή όταν η διαφυγή γίνεται ανάγκη, συνήθως είναι αργά
Και οι ανάγκες πιέζουν στις μικρές ώρες
Τα μετράς λοιπόν
Δεν φτάνουν
Ξανά λύση από καβάτζα κιτρινισμένων βιβλίων
Αγορασμένα κυρίως από προσφορές
ή βιβλιοπωλεία που κλείνουν το ένα μετά το άλλο
Και τα σκοτώνουν
Τα νεκρά
Bazaar πτωμάτων, όσο – τόσο
όσο η ευτέλεια της επιβίωσης βγάζει στην επιφάνεια ό,τι πεθαμένο
υιοθετούνται ασυναίσθητα υποκατάστατα
σε έξι χορδές και χαρτάκια micro
μισοτελειωμένα στυλό και μουτζούρες λέξεων
Τι δουλειά έχουμε μείς με τους πεθαμένους;
Δεν βγαίνει ούτε εκεί
Ίσως ένα ποτό, μπορεί και δύο
Να εξιλεωθείς
Να στυλωθείς
Όμως, δεν φτάνουν
Περίσσευμα βρισιές στα δόντια
Λοξό μάτι στα πεθαμένα γράμματα
Πνιγμός η υπόσχεση έξω, βρόγχος το ζορισμένο μέσα
Τα μετράς πάλι
Δεν βγαίνουν με τίποτα
Τελείωσε κι ο καπνός
Σκόρπια κέρματα σαν παλιές αγκαλιές
Συμπληρώνεις να πορευτείς
Μέχρι το άλλοθι του καπνού στο περίπτερο
Ογδονταδύο βήματα
Μετρημένα μπρος - πίσω
Όσα και τα χρόνια του πατέρα
Όταν έφυγε
Και του Χρόνη
Όταν έφυγε κι αυτός
Ευτυχώς, δεν θα το ξεπεράσεις ποτέ
Όσα κλειδιά κι αν κρατάς στο χέρι
Παρακαλάς μονάχα, μην συναντήσεις κανέναν στον δρόμο
Και σου μιλήσει
Δεν είναι πλέον εύκολα τα περί ανέμων και υδάτων
Ειδικά όταν κουβαλάς τόσο χρόνο μέχρι το περίπτερο
και κλειδιά που διανυκτερεύουν